Услуби мардуми Сюанли ин аст: Ҳар кори аз дастамон меомадаро кунед ва ба такмили пайваста исрор кунед; хамеша навоварй мекунанд ва ба навигарихои самарабахш исрор мекунанд. Арзишҳои асосии Сюанли: Аввал мизоҷ, аввал сифат, ҷустуҷӯи аъло, ростқавлӣ, кори дастаҷамъӣ ва эҳтиром ба шахсони алоҳида. Назарияи ширкат: Дар панчсолаи чорй дар сохахои ёрирасон Барои корхонаи намунавӣ будан, махсус ва такмилёфта ва амиқ ва васеъ бошад.
